Bir Temmuz sabahıydı, Mübadele için düştük yollara
Ben Temmuzları hiç sevmem, hüzün kokar ayrılıktır.
Ben Temmuzları hiç sevmem, hüzün kokar ayrılıktır.
Arkanda bıraktığın vatandır, yollardaki mahşeri kalabalık
Üzerine yağan yağmurdur, her zaman içini ısıtan güneş,
Tenini yakar Temmuz'da her şeyini geride bırakırsın
Evini, yerini, çocukluğunu, gençliğini, hatta sevdiğini bile
Seninle vatan arasında açılan mesafedir, her gün biraz daha
Vatan topraklarına damla damla düşen gözyaşlarındır
Yolculuktur bir güvertede ya da Edirne'ye giden trende,
Bir daha denizi, treni yolları görmek istemezsin Temmuz'da
Biraz açlıktır, biraz yokluk, biraz zulüm yaşarsın bu ayda
Geceler soğuktur üşürsün, bazen bir yakamozdur Ege'de
Sevemezsin geldiğin yerleri, özlersin Rumeli'deki toprakları
Biraz hasret kokar bu yüzden, Memlekettir kokan,
Selanik'tir, Kavala'nın tütün tarlaları, Vodina, Drama'dır
Bir daha memleketi görememenin hüznüdür, acıtır canını,
Başka acılara benzemez kaybettiğin Vatan'dır.
Ben içinde mübadele olan Temmuz'ları hiç sevmem.
Zafer Özkaynak
0 yorum:
Bu yazımız hakkında
düşünce ve önerilerinizi lütfen bizimle paylaşın..!