Karacabey'de Göçmenlerin Yaşadığı Köyler

Akhisar Köyü

Ilçenin güneybatısında ve ilçeden 22 km. uzaktadır. Kadı sicillerinde "Karaköy" adım da taşıyan bu köy, Umur Bey'in 34 Akçardak Mahallesindeki mescidinin vakıf köyü olarak gösterilmiştir. Cumhuriyet dönemine kadar "Kilisan" adım korumuştur. 1908 Yıllığı'na göre, 57 hane bulunan köyde, 1927'de 328, 1970'te 640 (308 erkek, 332 kadın), 1990'da 723, 1997 yılında 506 kişi yaşamaktaydı.

Köyde bugün, yerlilerin dışında Çerkezler ile Yunanistan ve Bulgaristan göçmenleri yaşamaktadır.

Canbaz Köyü

İlçenin doğusunda ve ilçeye 22 km. uzaklıktadır. Eski bir köydür. 1795 yılı belgelerinde köyün adına rastlanmakta. (B.O.A. Cevdet-Zaptiye No.6155) XVI. yüzyılda bir çiftlik yeri olan bu köy, Sultan II. Abdulhamid'in mülkleri arasında yer alır. 1880'li yıllarda, çiftlik yeri iken 30 hane (158 nüfus) Rumeli göçmeni tarafından yeniden kurulmuştur. 1908 Yıllığı'na göre 75 hane bulunan köyde, 1927 yılında 370, 1970 yılında 753 (372 erkek, 381 kadın), 1990 yılında 670, 1997 yılında ise 607 kişi yaşamaktaydı.

Köyde bugün, Çerkez ve Yunanistan göçmenleri yaşamaktadır.

Ballıkaya Köyü

İlçenin kuzeyinde ve ilçeye 30 km.uzaklıkta olup Marmara Denizi'ne yakındır. Arapçiftliği Gölü kıyısında bulunan bu köyün hemen yanında "Çeçoronlar Mahallesi" vardır.Bölge tamamiyle bataklık olduğu için köyün çevresi tümüyle sazlıklarla çevrili idi.Bu köyün bulunduğu alanda "Sazlıkdere" ve "Arapçiftliği" adıyla yerleşim yerleri vardı.Rum köyü idi. 1908 Yıllığı'na göre Mudanya'ya bağlı olan bu köyde 22 hane vardı. 1927 yılında 94, 1970 yılmda 122 (68 erkek, 54 kadın), 1990 yılında 117, 1997 yılında 151 kişi yaşamataydı.

Köyde bugün, 93 Harbi sonunda Yunanistan'ın Langaza yöresinden gelen göçmenler yaşamaktadır.

Beylik Köyü

İlçenin güneybatısında ve ilçeden 26 km. uzaklıktadır. Kadı sicillerinde "Beylikburnu" adını taşıyan bir köy adı geçer ki bu köy, Hüdavendigar vakıf köyleri arasında gösterilmiştir. İhtimal aynı köydür. 1908 Yıllığına göre, 79 hane bulunan köyde, 1927'de 530, 1970'te 938 (437 erkek, 501 kadın), 1990'da 1.202, 1997'de 838 kişi yaşamaktaydı.

Köyde, 1880'li yıllarda Bulgaristan'dan gelen 93 Harbi göçmenleri ile, 1924 yılında gelen Yunanistan göçmenleri yaşamaktadır.

Çamlıca Köyü

İlçenin kuzeydoğusunda ve ilçeye 22 km. uzaklıktadır. Eski bir Rum köyü idi. Önceleri Sultan I. Murat'in Bayramdere Balıkçı Barınağı korusu imiş. Daha sonra Hüseyin Paşa'ya geçen köy, bilahare Kütahya'daki camiine vakfedilmiştir. Köye yerleştirilen 30 er, "Drazali Derbendi" 'ni koru-

makla görevlendirilmiştir. Bu köyde H. Georgios adına yapılmış kilise vardır. Bu kilise, 1837 yılında yapılmıştır. Bir ara bu yapı camiye dönüştürülmüştür. Bugün harap durumdadır. 1908 Yıllığı'na göre, 83 hane bulunan köyde, 1927 yılında 560, 1970 yılında 788 (379 erkek, 409 kadın), 1990 yılında 421, 1997'de ise 368 kişi yaşamaktaydı.

Bugün köyde, 93 Harbi sonunda Yunanistan'ın Langaza yöresinden gelen göçmenler yaşamaktadır.

Çeşnigir Köyü

İlçenin kuzeydoğusunda ve ilçeye 19 km. uzaklıktadır. Çeşnigir, Osmanlı saraylarında Sultanın yemek ve mutfak işlerini yürüten kişiye denirdi. Köyde Malta Taşı madeni olup uzun yıllar işletilmiştir. 1908 Yıllığı'na göre 90 hane bulunan bu köyde, 1927 yılında 304, 1970 yılında 534 (236 erkek, 298 kadın), 1990 yılında 327, 1997'de ise 309 kişi yaşamaktaydı. Bir Rum köyüdür. Köyde "Theotokos Kilisesi" 'nin kalıntıları vardır. Köyün dışında olan bu kilise 1837 yılında yapılmış olup

bugün sadece temelleri kalmıştır.

Köyde bugün, 93 Harbi sonunda Yunanistan'ın Langaza yöresinden gelen göçmenler yaşamaktadır.

Karakoca Köyü

İlçenin doğusunda ve ilçeye 27 km. uzaklıktadır. Sultan Süleyman'ın 1521 yılı tahrirat defterinde "Karakuvaç" olarak anılan köy bu olmalı. Bir söylentiye göre de, 8 asır önce kayseri'den sürgün gelen bir Rum kadınıyla bir erkeğin buraya yerleşmesiyle kurulmuş ve Karı-Koca adım almış, zamanla bu ad Karakoca'ya dönüşmüştür. Tahrirat defteri kayıtlarına göre köyde, Padişah Haslarında çalıştırılmakta olan 14 hane kul soylu (koyun kafiri). 1.432 koyuna bakmakla görevliydi. Eski bir Rum köyüdür. Köyde, 1487 yılında yapılmış ve bugün harap durumda olan bir kilise vardır. Adı, "Zoodochos Pege" 'dir.

Kurtuluş Savaşı sonunda köyü terk eden Rumlar yerine 1926 yılında mübadele muhaciri olarak Yunanistan'ın Langaza yöresinden gelenlerin yerleştirildiği köyde, 1927 yılında 508, 1970 yılında 1.557 (728 erkek, 829 kadın), 1990 yılında 1.721, 1997'de ise 2.514 kişi yaşamaktaydı.

Okçular Köyü

İlçenin batısın da ve ilçeye 20 km. uzaklıktadır. 1880 yılında 50 hane (227 nüfus) Rumeli göçmeni yerleştirilen köyde 1908 Yıllığına göre 37 hane, 1927 yılında 257, 1970 yılında 277(138 erkek, 141 kadın),1990 yılında 263, 1997 de ise 125 kişi yaşamaktaydı.

Köyde 1880’li yıllarda gelenlerle 1924 yılında gelen Yunanistan ve Bulgaristan göçmenleri yaşamaktadır.

İkizce Köyü

İlçenin doğusunda, ilçeye 35 km. uzaklıkta ve Bursa- Karacabey karayolu kıyısındadır. Eskiden Bursa'ya bağlı olan bu köy bir Padişah Hassıdır. Savaşta esir alınmış köle ve cariyelerinin yerleştirildiği bir köydür. "Koyun kafirleri" veya "koyun kulları" denen bu esirler koyunlara bakmakla yükümlüydüler. Görevleri Fatih Sultan Mehmet devrinde çıkarılan "Bursa ikizce Hassı Kanunnamesi" ile düzenlenmiştir. Kanunnamenin tam metni kitabımızın sonunda verilmiştir. Sultan Süleyman tahrirlerine göre köyde, 21 kul (köle) soylu hane 2.643 koyuna bakıyordu. 1908 Yıllığı'na göre köyde 87 hane vardı. Kurtuluş Savaşı sırasında Tirilye, Yahçiftliği, Veledler ve Dereköy Rumları tarafından tamamen yakılmıştır.

Kurtuluş Savaşından sonra buradaki Rumlar köyü terk edince yerlerine, 1924 yılında, Yunanistan'ın Langaza kasabalarından gelen göçmenler yerleştirilmiştir. Rumlardan kalma kilise kalıntıları olan köyde, 1927 yılında 466, 1970 yılında 825 (398 erkek, 427 kadın), 1990 yılında 787, 1997'de ise 704 kişi yaşamaktaydı.

Keşlik Köyü

İlçenin batısında ve ilçeye 13 km. uzaklıktadır. Köyde Bizans döneminden kalma kalıntılar vardır. 1908 yılında 61 hane bulunan köyde, 1927 yılında 362, 1970 yılında 615 (302 erkek 313 kadın ), 1990 yılında 877 1997 yılında ise 741 kişi yaşamaktaydı.

Köyde 1924 yılında Yunanistan dan gelen mübadele göçmenleri yaşamaktadır.

Seyran Köyü

İlçenin doğusun da ve ilçeye 20 km. uzaklıktadır. Kurtuluş savaşı sonunda Bursa’dan Bandırma istikametine kaçmakta olan Yunanlılarca kısmen tahrip edilmiştir. Köyde Rumlar da yaşamaktaydı. 1908 Yıllığı’na göre 61 haneli olan köyde, 1927 yılında 224, 1970 yılında 907 (445 erkek, 462 kadın),1990 yılında 876, 1997 de ise 811 kişi yaşamaktaydı.

Köyde Bulgaristan göçmenleriyle birlikte 1880’li yıllarda ve 1924’te Yunanistan’ın Langaza Serez yöresinden gelen göçmenler yaşamaktadır.

Taşlık Köyü

İlçenin kuzeyinde ve ilçeye 4 km. uzaklıktadır. 1880 yılında Bulgaristan’dan gelen 25 hane (152 nüfus) 93 Harbi Rumeli göçmeni tarafından kurulmuştur. 1908 Yıllığı’na göre 56 hane bulunan köyde, 1927 yılında 246, 1970 yılında 353 (180 erkek, 173 kadın), 1990 yılında 434, 1997’de ise 401 kişi yaşamaktaydı.

Köyde, 1924 yılında Yunanistan göçmenleri de yerleştirilmiştir. Köyde, Yunan askeri tarafından 11 eylül 1922’de şehit edilenlerin anısına yapılmış “Kurtuluş Şehitleri Abidesi” vardır.

Orhaniye Köyü

İlçenin doğusun da ve ilçeye 34 km. uzaklıktadır 1919 yılında köyde inceleme yapan Nasihat Heyeti raporunda köyün 17 yıl önce kurulduğu yazmakta. Köy, 1902 yılında Bulgaristan göçmenleri tarafından kurulmuştur. Bu tarihte köyde 40-50 hane yaşamaktaymış. 1927 yılında 198, 1970 yılında 218(109 erkek 109 kadın), 1990 yılında 247, 1997 yılında ise 231 kişinin yaşadığı köy kurtuluş savaşı sonucunda Bursa’dan Bandırma yönüne kaçmakta olan Yunanlılarca tamamen yakılmıştır. Köyde eski bir kilise kalıntısı bulunduğuna göre burada Rumların da yaşadığı anlaşılıyor.

Köye, 1924 yılında Yunanistan dan gelen mübadele göçmenleri de yerleştirilmiştir.

Subaşı Köyü

İlçenin doğusunda ve ilçeye 26 km. uzaklıktadır Eski belgelerde “Subaşralığı” olarak ta geçer. Beğlik koyunlara bakmakla görevli olan bu köyde, 7 sürü ve 2.370 koyun varmış. 1908 Yıllığı’nda 101 haneli olan köyde, 1927 yılında 472, 1970 yılında 1.229 (613 erkek, 616 kadın), 1990 yılında 1.297, 1997 yılında ise 2.177 kişi yaşamaktaydı. Bir Rum köyü olan Subaşı Kurtuluş Savaşı sonunda kısmen yanmıştır.

Savaş sonrası Rumlar köyü terk edince yerlerine, 1924 yılında Yunanistan mübadele göçmenleri yerleştirilmiştir.

Taşpınar Köyü

İlçenin doğusunda ve ilçeye 35 km. uzaklıktadır. 1521 tarihli Sultan Süleyman tahrirlerinde “Kemeryon” olarak anılan köyde, yaşamakta olan 19 hane savaş esiri kul soylu (köyün kafiri), 1.448 koyuna bakmaktaydı. “Kemeryent” veya “Kemerbend” olarak ta anılmaktadır. Bir Rum köyü idi.

Kurtuluş Savaşı sonunda Rumlar köyü terk edince 1924 te Yunanistan göçmenleri yerleştirildi.

Yeni karaağaç

1927 yılında, Selanik’in Drama ilçesinden gelenler tarafından kuruldu. Kara yoluyla Trakya üzerinden Türkiye’ye gelen Dramalılar, beraberinde hayvanlarını da getirdiler. Bir gelenek daha geldi onlarla birlikte Yenikaraağaç’a Erkeklerin kadınlarla birlikte elde çorap örmesi…

Gündüzleri kahve köşelerinde, akşamları gittikleri komşu evinde ellerinden yün ipini şişlerini bırakmadı erkekler. Konuşurken , söyleşirken elleri de alın teri, göz nuru birbirinden güzel çoraplar çıkıyordu ortaya. İzmirli İstanbullu tüccarlar alıyordu kış aylarının soğuğunu ayaklarda hissettirmeyen bu nadide çorapları. Ekmek kapısı olmuştu köylerine, tarladan verim alamadıkları yıllarda. Ekip biçtikleri tarlalar verimsizdi, ama konuşurken ördükleri yün çorapların satışıyla ceplerine para girebiliyordu. İşte, Yenikaraağaç Köyü’ndeki erkeklerin çorap örme öyküsü böyle bir ortamın ürünü, geleneklerini terk etmeyeceklerini, en azından kış aylarında kahvede otururken, zevkle çorap örmeye devam edeceklerini söylüyorlar.

Yeşildere Köyü

İlçenin batısında ve ilçeye 19 km. uzaklıktadır. Kayıtlarda, “Keçiler”, “Keçidere” ve “Geçilir” olarak ta anılmaktadır. Köy statüsünden çiftlik statüsüne dönüştürüldüğü yıllarda II. Abdülhamid’in mülkleri arasında 1908 Yıllığı’nda 87 hane olduğu bildirilen köyde 1927 yılında 304, 1970 yılında 388 (191 erkek, 197 kadın), 1990 yılında 395, 1997 yılında ise 218 kişi yaşamaktaydı.

Köyde, 1880’li yıllarda gelen 93 harbi Bulgaristan göçmenleri ile 1924 yılında gelen Yunanistan göçmenleri yaşamaktadır